- RETICULUM
- RETICULUMtegmen capitis muliebre. Varro, in Sequi Ulysse: Suspendit Laribus marinis molleispilas, Reticula, ac strophia. Cicer. Verr. 7. c. 2. Ipse autem coronam habebat unam in capite, alteram in collo: Reticulumque ad nares sibi opponebat: tenuissimôlinô, minutis maculis, plenum rosae. Equo loco colligere est, Reticulum etiam dictam fuisse fasciam laneam vel lineam, ad formam retis factam, quam faciei admovebant, ne agnoscerentur, vel ut naribus suaves inspirarent odores. Sed cum ad ornatum muliebrem spectat, tum id est, quod capillos continet. Ita enim Varro praefatus, l. 4. de L. L. a Reti dictum est, quod capillum contineret. Vide Ioh. Rosin. Antiqq. Rom. l. 5. c. 35. Festus Reticulorum rectorum meminit, h. e. quae sursum versus texta erant, non secus ac tunicae rectae: Regillis tunicis albis et reticulis luteis utrisque rectis, textis sursum versum a stantibus, pridie nuptiarum diem, virgines indutae cubitum ibant, ominis causâ, ut etiam in togis virilibus dandis observari solet. Ubi Reticula, non sunt fasciae pectorales, uti quidam contendunt, sed capitales; quae videntur eadem ratione, quâ ςτηθόδεσμοι, texi solitae, Reticulum de prasinis, occurrit apud Capitolin. in Maximino Iuniore, c. 1. inter arras sponsalitias Iuniae Fadillae, Monolinum de albis novem, reticulum de prasinis undecim, dextrocherium cum costula de hyacinthis quatuor. Ubi observat Casaubonus, Reticulatis operibus inseri gemmas solitas. Sed et veticulorum, cum dextrocheriis, meminit Trebellius Pollio in Vita Quieti, c. 14. ubi Alexandrum in illis plerumque exsculptum refert: Alexandrum magnum Macedonem viri (de Macrianorum familia) in annulis et argento, mulieres in Reticulis et dextrocheriis et in omni ornamentorum genere, exsculptum semper habuerunt etc. De Reticulo minuto, quô lectum suum circumdedit Aelius Verus Imperator diximus supra, in voce Rete.
Hofmann J. Lexicon universale. 1698.